Ważne jest dla nas, aby każde dziecko doświadczyło szacunku dla jego indywidualnego tempa rozwoju, oraz zrozumienia dla jego naturalnych potrzeb (porządku, miłości, wyboru, rozwoju zmysłów, ruchu, zasad).

Otoczenie Montessori bardzo różni się od tradycyjnego w żłobkach konwencjonalnych . Chociaż cele edukacji dzieci w jednym i drugim są zbliżone, droga do nich jest inna. Sala od A do Z jest zorganizowana w ten sposób, żeby przede wszystkim rozwijać niezależność i samodzielność dziecka. To oznacza, że w zasadzie nie ma tu czynności, której dziecko nie mogłoby wykonać samo. Cała przestrzeń jest dostosowana do wzrostu i możliwości dzieci w wieku 20-30 miesięcy, a nauczyciel jest łącznikiem między nimi a otoczeniem.

Dzięki jasnemu podziałowi przestrzeni dzieci łatwo się w niej odnajdują i zaspokojona jest ich naturalna potrzeba porządku. Meble i wszystkie inne przedmioty są na takiej wysokości, że dziecko może samo po nie sięgnąć i skorzystać.  Nie znajdziemy tu szafek zamkniętych na klucz czy wysoko zamontowanych półek. Wszystko jest pomyślane w ten sposób, żeby dziecko było bezpieczne i samodzielne. Przestrzeń podzielona jest na działy edukacji Montessori.

Maria Montessori uważała, że dziecko od początku pracuje, nawet gdy wydaje się nam, że się „tylko bawi”. Jego mózg wtedy intensywnie pracuje i rozwija się. Np. przesypując kaszę z jednego naczynia do drugiego, ćwiczy koordynację ręka-oko, rozwija zmysł słuchu, czuje ciężar naczynia itd. Uważała też, że dzieci wolą robić rzeczy „pożyteczne” i prawdziwe niż bawić się tradycyjnymi zabawkami. W myśl tego założenia, nasze pomieszczenia  wyposażone są  w wiele sprzętów codziennego użytku, tylko mniejszych. Dzieci chętnie kroją owoce małymi (bezpiecznymi dla nich) nożami, zmywają małe szklanki i miseczki, zmiatają okruchy ze stołu małymi zmiotkami itd. W ten sposób też ćwiczą koordynację i uczą się samodzielnie wykonywać podstawowe codzienne czynności.  

Sprzęty są prawdziwe – z materiałów nie tłuczących się- bezpiecznych dla dziecka. Wszystko jednak jest  jak w życiu codziennym, tylko mniejsze. Dzieci nie robią sobie krzywdy, bo mają jasno powiedziane co do czego służy i jak należy się tym posługiwać. Tak samo materiał rozwojowy, który znajduje się w poszczególnych strefach, ma jasno określone przeznaczenie. Każdy przedmiot uczy konkretnej umiejętności, lub zapoznaje dziecko z konkretnym pojęciem. Materiały są ułożone na półkach od najłatwiejszych do najtrudniejszych, w koszyczku lub na tacy i dziecko wie, że właśnie tam powinno je odłożyć. Jest pełna jasność co do zasad panujących w przestrzeni, dlatego dzieci nie czują się zagubione i łatwo koncentrują się na aktywności. „Tam panuje  spokój”